Mari Meszaros
Mari Meszaros is altijd al gefascineerd geweest door de arrogante overlevingskracht van objecten, die tijd, geschiedenis en menselijke leven in zich dragen. De onvolmaaktheid van de realiteit ontroert haar meer dan de uitbeelding daarvan. Het fragment dat het “geheel” verborgen in zichzelf draagt, intrigeert haar meer, dan het “geheel” zelf. In haar werk verandert zij “levende” mensen in “objecten”, in toekomstige documenten van hun huidige leven. Maar deze objecten zijn toch anders dan de archeologische vondsten in turf, ijs en conserveringsmiddelen. Van de gipsafdrukken die de persoonlijke fysieke dimensies bewaren, maakt zij sculpturen die eeuwige, universele menselijke gevoelens vertolken.
In de kunstwereld van Meszaros zien wij haar ‘gevecht’ met de “halve werkelijkheid” en de “halve waarheid”, waarbij schijn en illusie niet tot een leugen leiden maar tot een manifestatie. Een aankondiging van wat alleen maar werkelijk kan zijn als de mens daar bij betrokken is. Halve lichamen aan de muur en holle gezichten drukken de dubbelheid uit van wat we zien.
Mari Meszaros maakt de halve werkelijkheid van glas, een materiaal dat breekbaar is als de mens en sterk is als de mensheid. Zij dwingt de toeschouwer zelf werkelijkheid te scheppen door een beslissing te nemen in deze glazen luchtspiegelingen.
Als tweede materiaal maakt zij nu vaak gebruik van (diabas) steen wat een geheel vormt met het glas, het hoort er bij, de sculptuur is compleet, het is niet slechts een hoofd op een stuk steen en geeft ook daardoor weer dat luchtspiegelingen, werkelijkheid en waarheid naast elkaar liggen, de mens moet dat wel kunnen doorgronden.
