Aleš Vašíček
Aleš Vašíček werd geboren in 1947 en overleed in 2025 in Tsjechië. Van 1962 tot 1966 volgde hij een opleiding tot glasslijper aan de glasvakschool in Železný Brod, waarna hij studeerde bij prof. Stanislav Libenský aan de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Praag. Hij studeerde af in 1972, in een periode waarin een nieuwe generatie kunstenaars uit Libenský's klas nieuwe vormen van expressie begon te verkennen en vormgesmolten glas als medium ontdekte.
Aleš Vašíček begon zijn carrière met puur minimalistische glasobjecten, waarin eenvoudige vormen nauwkeurig met elkaar verbonden waren. Nadat hij de mogelijkheden van perfect uitgebalanceerde composities had verkend, nam hij geleidelijk afstand van deze benadering. Zijn werk werd steeds expressiever en combineerde geometrische vormen met dynamische structuren. Zowel de binnen- als de buitenruimte van zijn sculpturen spelen een essentiële rol, waarbij lichtdoorlatendheid van cruciaal belang is.
Vašíček is een meester in het werken met licht, schaduw en reflectie. Hij bereikt precieze verhoudingen tussen lijnen, kruisende hoeken, rondingen, onregelmatige vormen en afdrukken van de werkelijkheid. Zijn werken omvatten perspectieven door objecten, kleurverschuivingen, ruimtelijke definities en het samenspel van gereflecteerde stralen. Soms is de boodschap slechts een hint; zijn sculpturen drukken vaak natuurlijke processen of kosmische verschijnselen uit, terwijl ze tegelijkertijd reflecteren op de ontwikkeling van de technologische beschaving.
Geïnspireerd door de eeuwenoude leer van de vier elementen: vuur, water, lucht en aarde – vertaalt Vašíček fundamentele natuurkracht.
